Фраер(к)и

Румена Бужаровска: Не постои прогрес без самокритика

Писателка, преведувачка и професорка. Активистка, феминистка и оптимистка. Отворена, директна и полна со хумор. Би се занимавала само со пишување, да не е тоа невозможна мисија. Си го сака книжевниот превод, ама смета дека е крајно неисплатлив, без никаква поддршка од државата и дека затоа преведувачите добиваат третман и на...

Дејан Дуковски: Пишувам ТВ серија во која Југославија сè уште постои

Да се чита Дејан Дуковски значи да се осети моќта на зборовите во форма на реплики со сета сила по своја кожа. Да се гледа Дејан Дуковски значи да се навлезе во читањето на една драма која на сите им е пред врата ама низ клучалката успеал да ја (у)види...

Лидија Димковска: Злото е многу поудобно од добрината

Месецов во издание на „Или-или“ излезе најновата, седма збирка поезија на Лидија Димковска, „Гранична состојба“. Со Лидија успеавме да поразговараме кратко по излегувањето на збирката и малку пред нејзиното доаѓање во Скопје за промоцијата на книгата. Концептот на интервјуто се засноваше на седум зборови кои ми се наметнаа како најподатливи...

Петер Хандке, најјугословенскиот нејугословенски писател

Романсиер, драмски писател, преведувач, поет, сценарист, па дури и филмски режисер – Петер Хандке е името кое ја разгоре културната јавност откако на 10 октомври беше прогласен за добитник на Нобеловата награда за литература за 2019 година*. Зад него стои библиографија која брои накај сто дела, во повеќе жанрови и...

За Марина Абрамовиќ вреди да се вреви

На 21 септември во Музејот на современа уметност во Белград ќе биде отворена* веројатно најизвиканата ретроспективна изложба во регионот во последниве години. Станува збор за изложбата „Чистач“, која е враќање на Марина Абрамовиќ на музејската белградска сцена по цели 45 години. Многумина велат дека, гледано од културен аспект, настанот ќе...

Хулио Кортасар: Книжевноста е игра во која се вложува животот

Кога Хулио Кортасар почина од рак во февруари 1984 година, на шеесет и деветгодишна возраст, мадридскиот весник „Ел паис“ го нарече еден од најголемите писатели на Латинска Америка и во текот на два броја му посветуваше единаесет полни страници со признанија, сеќавања и збогувања. Иако Кортасар од 1951 живееше во...

Силвија Плат: Поезијата е тиранска дисциплина

Силвија, кога почнавте да пишувате поезија? Не знам што ме поттикна, едноставно почнав да пишувам кога бев многу мала. Веројатно ми се допаднале детските песнички, па сум помислила дека можам да напишам нешто слично на нив. Ја напишав мојата прва песна, прва песна која ми беше објавена, кога имав осум...

Марио Варгас Љоса: Пишувам затоа што сум несреќен

Книжевноста е многу поповрзана со трајноста од политиката, зашто писателот не може да им даде подеднаква важност на политиката и на книжевноста, а да не потфрли како писател или како политичар. Во ова интервју Марио Варгас Љоса зборува за неприкосновените утра што ги поминувал во неговата канцеларија пишувајќи, седум дена...

Џим Морисон: Луѓето се плашат од слободата

Лизи Џејмс: Мислам дека обожавателите на „Дорс“ те гледаат како спасител, како водач што сите ќе ги ослободи. Како се чувствуваш во врска со тоа? Не мислиш дека тоа е тежок товар? Џим Морисон: Апсурдно е. Како можам да ослободам некоj што не е способен да застане сам и да...

Вилијам Фокнер: Насилството – алатка за пишување

Вилијам Фокнер е роден 1897 година во Њу Албани, Мисисипи. Почнал да пишува охрабрен од писателот Шервуд Андерсон. Негов прв познат роман е Светилиште (1931), за којшто Фокнер вели дека го напишал за пари откако неговите претходни книги, вклучувајќи ги Комарци (1927),Сарторис (1929), Врева и бес (1929) и Додека умирав (1930), воопшто не му донеле заработка. Потоа следуват серија...