Живко Грозданоски: Чест е да се биде повикан на некои патувања

Годинава во најтесниот круг за наградата Роман на годината влегоа четири романи, меѓу кои и „Писмо за Глорија“ на Живко Грозданоски. Читајќи ја, сфаќав дека со оваа книга Живко прави голем исчекор во пишувањето и особено воочлив ми беше неговиот напредок како писател. Но, колку што бев позитивно изненадена од...

Memini, ergo sum!

(кон романот Елизабет Финч на Џулијан Барнс) Пишува: Марија Ѓорѓиева Димова Елаборирајќи ја улогата на книжевноста во создавањето на културната меморија, Астрид Ерл и Ен Ригни ѝ доделуваат тројна функција: книжевноста како медиум на сеќавање, книжевноста како објект на сеќавање и книжевноста како медиум за посматрање на продукцијата на културната...

Марија Гиревска: „Џакомо Џојс“ е збирка епифании за една љубов

Сите што го сакаат Џојс, деновиве имаат нова причина за радост. Недовршеното дело „Џакомо Џојс“, најдено како ракопис од страна на неговиот брат Станислав и објавено за првпат во 1968 година, доби свој превод на македонски. Преводот е на Марија Гиревска, која пред една деценија го направи големиот животен потфат...

Оливера Ќорвезироска: Критиката е патоказ на книжевноста во времето и просторот

Кога пред три години, по повод излегувањето на романот „Аб’т“ правев интервју со Оливера Ќорвезироска, прашањата кои ги имав за неа како критичарка, ги оставивме за некој следен разговор. И, сега, кога ја видов излезена од печат нејзината најнова книга со критички текстови „На полпат (критика или молк)“, знаев дека...

Истражување на можната иднина на минатото

(за Засолниште во времето од Георги Господинов, Или-или, 2021)   Пишува: Калина Малеска Сеќавањето има необично влијание врз нас. Истовремено нè теши и нè вознемирува, го поврзува нашето лично минато и општата историја од која сме дел со сегашноста и со можноста да ја контролираме иднината. Засолниште во времето од...