Мартина Видаиќ: Пишувањето е продолжено читање

Мартина Видаиќ (родена 1986 г.) e хрватска писателка, која има напишано четири збирки поезија и два романа. Во едно од ретките интервјуа со неа што можат да се најдат на интернет, вели дека меѓу книжевниците нема ни блиски пријатели ни лични врски. Ја нема ниту на социјалните мрежи, оти не...

Илија Ѓуровиќ: Длабоко сме осамени сред вревата на светот

Како голема љубителка на бит-генерацијата и на латиноамериканската книжевност, во романот „Сампас“ на младиот црногорски автор Илија Ѓуровиќ наидов на еден целосно оригинален спој на овие два сензибилитета. Така, овој единствен роман полн младост-лудост-луцидност самиот ми се наметнуваше и ми се враќаше во раце да го читам и препрочитувам со...

Ника Гавровска: Моите основни стравови ги генерираат моите приказни

Годинава, на Саемот на книгата во очи ми падна „Ветерната приказна“, една прекрасна книга – прво како предмет, а потоа, за среќа, и содржински ми ги оправда високите очекувања. Со оглед на тоа што како човештво си го живееме сечењето на планетарната гранка на којашто седиме, има многу книги за...

Живко Грозданоски: Чест е да се биде повикан на некои патувања

Годинава во најтесниот круг за наградата Роман на годината влегоа четири романи, меѓу кои и „Писмо за Глорија“ на Живко Грозданоски. Читајќи ја, сфаќав дека со оваа книга Живко прави голем исчекор во пишувањето и особено воочлив ми беше неговиот напредок како писател. Но, колку што бев позитивно изненадена од...

Memini, ergo sum!

(кон романот Елизабет Финч на Џулијан Барнс) Пишува: Марија Ѓорѓиева Димова Елаборирајќи ја улогата на книжевноста во создавањето на културната меморија, Астрид Ерл и Ен Ригни ѝ доделуваат тројна функција: книжевноста како медиум на сеќавање, книжевноста како објект на сеќавање и книжевноста како медиум за посматрање на продукцијата на културната...