Муабетења

Ласко Џуровски: Македонската кирилица заслужува бескрајна почит од сите нас

Јазикот е жива материја која го одразува начинот на кој живеат луѓето што го зборуваат. А јазикот, во денешно време, со развојот на дигиталните технологии, својот живот повеќе од кога...

Владимир Јанковски: Ако нема страст за другиот нема ни култура

Владимир Јанковски е човек што ја дише книжевноста. Долгогодишен уредник во македонското издаваштво, познавач на книжевните состојби во земјава, во регионот, па и во светот и преведувач кој на македонски...

Николина Андова Шопова: Пишувањето ми е чин на емпатија

Николина Андова Шопова на нашата книжевна сцена подолго време беше позната (само) како поетеса. По двете поетски збирки, „Влезот е од другата страна“ (2013) и „Поврзи ги точките“ (2014) го...

Дамир Каракаш: Писателот природно е во конфликт со околината

Дамир Каракаш е еден од оние писатели за кои не знаете дали имаат подобра биографија или библиографија. Детството го минува растејќи во селска средина во регионот Лика во Хрватска. Во...

Дина Дума: За проблемите на младите треба отворено да се дискутира

За многумина од нас, кои сме родени во преддигиталната доба, не е баш јасно што значи да се биде млад во денешното дигитално општество. Освен ако немате тинејџер дома, можете...

Катарина Винклер: Еманципацијата е решението за насилството врз жените

Катарина Винклер е австриска писателка, која живее и работи во Берлин. Ја запознав преку романот „Модар накит“, кој го прочитав во пресрет на фестивалот „Букстар“. За време на фестивалот, пак,...

Оливера Ќорвезироска: Критиката е патоказ на книжевноста во времето и просторот

Кога пред три години, по повод излегувањето на романот „Аб’т“ правев интервју со Оливера Ќорвезироска, прашањата кои ги имав за неа како критичарка, ги оставивме за некој следен разговор. И,...

Игор Штикс: Живееме во грд свет што мора да се менува

Минатиот месец, на книжевниот фестивал „Bookstar“, имав можност да разговарам со писателот Игор Штикс. Штикс го запознав во студентските денови, преку романот „Столот на Елијах“ што го објавија „Или-или“ меѓу...

Васко Марковски: Во Скопје можеш да излезеш по јогурт и да се вљубиш во Јапонка

Васко Марковски. Туристички водич, поет, преведувач, фотограф, репортер, музичар. Ама и „дегустатор на автобуси, на денови, на разговори, на пенкала и тефтери, на незнајни молитви, на фотогенични маала, на свирачки...

Матијас Наврат: Раскажувањето ни помага да издржиме и да преживееме

Матијас Наврат е германски писател со полско потекло, кого го запознав преку единствениот негов роман преведен на македонски, „Тажниот гостин“. Врз основа на начинот на неговото раскажување во романот, впечатокот...

Зоран Кардула: Врската меѓу графичкиот дизајн и поп-културата е нераскинлива

Со повеќе твои лични проекти изминативе години се трудеше да покажеш дека на просториве на коишто живееме има долга традиција на добар дизајн – во делот на архитектурата и на...

Венко Андоновски: Со „Папокот на светлината“ сакав да го изгонам злото

На 1 декември, во четврток, ќе се одржи промоцијата на новиот роман на нашиот писател Венко Андоновски, „Папокот на светлината“. Иако насловот можеби наведува дека романот е продолжение на „Папокот...

Драги Неделчевски: „Дијагноза“ поставува прашања за нашите дијагнози

Утре, од 20 часот, во големиот салон на галеријата „Ко-ра“ во Домот на културата „Кочо Рацин“ во Скопје, ќе биде отворена новата самостојна изложба на нашиот фотограф Драги Неделчевски, насловена...

Елизабета Баковска и Сашо Димоски: Ако не ги архивираме ние нашите сеќавања и приказни – кој?!

За време на Саемот на книгата годинава, фотокнигата „Во главата пишувам расказ“ од Елизабета Баковска и Сашо Димоски, ја доби наградата на Македонската асоцијација на издавачи за најкреативно издание меѓу...

Ирене Сола: Во преданијата, митовите и легендите е запишана нашата ДНК

Ирене Сола е млада каталонска писателка, родена во 1990 година. Нејзиниот книжевен свет, сместен во книгата „Пејам јас и планината танцува“, е толку игрив и исполнет со живот - со...

Петар Андоновски: Квир литературата е она што сум јас

Со Петар Андоновски, за мене Пеце, се знаеме речиси пола живот. Од факултетските денови, кога речиси секој ден бевме заедно, до денес, кога се гледаме поретко отколку што сакаме, муабетите...